Mykeny,starożytne miasto greckie w północno-wschodniej części Półwyspu Peloponeskiego. Według mitologii greckiej założycielem Myken był Perseusz. Ślady pierwotnego osadnictwa pochodzą z III tysiąclecia p.n.e. Znaczący rozwój miasta nastąpił w latach 1580-1100 p.n.e., gdy stało się ono głównym ośrodkiem tzw. kultury mykeńskiej, którą stworzyli osiadli na Peloponezie Achajowie. Najsłynniejszym wodzem Achajów był znany z Iliady Homera Agamemnon. Ok. 1200-1100 Mykeny zostały zniszczone przez Dorów. W okresie klasycznym (V-IV w. p.n.e.) pozostawały w zależności od Argos. W okresie rzymskim (początek I w. p.n.e.) z dawnej stolicy Achajów pozostały już tylko ruiny. Brama Lwów Zabytki: ślady grodu warownego z XIV-XIII w. p.n.e. Zewnętrzne fortyfikacje stanowi mur obronny o łącznej długości ok. 900 m i grubości dochodzącej do 8-10 m. Od głównej bramy, zwanej Bramą Lwów, prowadzi droga do pałacu królewskiego położonego w najwyższej części akropolu. Na zewnątrz obwarowań znajdują się monumentalne grobowce szybowe oraz 9 grobowców kopułowych, będących zapewne grobowcami władców Mykenów i ich najbliższych rodzin. Najsłynniejsze z nich to tzw. grób Agamemnona i grób Klitajmestry (XIII w. p.n.e.), ponadto resztki teatru i gimnazjonu z okresu hellenistycznego (330-30 p.n.e.). Prace wykopaliskowe na terenie Mykenów rozpoczął w 1874 H. Schliemann, słynny odkrywca Troi. Kontynuowane w XX w. doprowadziły m.in. do odkrycia archiwum ok. 80 tabliczek z tekstami zapisanymi tzw. pismem linearnym B.